Efdal
Haya duvarının arkasında insan
Tökezleyen kumlar saatini kırar Akitsiz fiiller zırh çeperini deler Akan kan damarında çürük Sanki ayak üstünde aklını aldı çocuk Yarım fikre bin söz çok Güya belagatça, rüya yaşar; uykuda Göz kalkar, dil bükülür; bu insan üç gündür ölü Uyanıştır en derin kalkış, evvelce kalk ahirinden Ayağını yürüt sıratı müstakime Dilini söylet Kur’an-ı Kerim’den Nefesi ver ecel yüzüne üflemeden |