İTİBARDAN TASARRUF YOK KALMADI
Ayağını sürüyerek gelirken,
Dedi ki; tıkanıklıkları açacaz. Dedikodu ,mürailikten kaçacaz Çalışanlar hakkını tam alacak. Hu-ko-puko akıllarda kalacak. Övünür yirmi üç yıllık çuluna. Vatandaşın kıran girdi puluna. Bindiler fakir-yetimin dalına. Çalışanlar hakkını tam almadı. Tasarruf yok itibardan olmadı. Boş yaygara yine aynı terane. Yazar-çizer okur aynı harname. Ayet-sure katar yine merama. Yine uçuş uçuş seccade-türban. Ramazan bayramı ve geçti kurban. Mülteciler doldu güzel ülkeme. Zehir kustun Atatürk ve ilkeme. İstemem artık hayır-şer dileme. Emekli de hakkını tam almadı. Tasarruf yok itibardan kalmadı. Adaları bir bir çıkardın gözden. "Ben bilirim"dersin anlaman sözden. Bizler fakirleştik , zenginler sizden. Engelli de tam hakkını almadı. Tasarruf yok itibardan kalmadı. Terör dedin birbirine sıktırdın. Yalan-yanlış Vatandaşı bıktırdın. Ağzı laf yapanı hapse tıktırdın. Garibanlar da hakkını almadı. Tasarruf yok itibardan, kalmadı. Hitabın bizlere zehir zemberek. Gözler kısık ,dil ağızda engerek. Dışladın öz evladı ,dersin ne gerek. Gençlerimiz de hakkını almadı. Tasarruf yok itibardan, kalmadı. Dış güç, iç güç dedin içler acısı. Yirmi üç yıl dinmiyor ki sancısı Öz evlat dışlandı yaban hancısı. Vatandaşlar da hakkını almadı. Tasarruf yok itibardan, kalmadı. Emine Balı Oğuz |