Hilaf yok, Haşa ! İnanmayan tülek kuşlara sorsun. Duyuyorum yere inene dek seslerini Bilhassa da beyaz tüylerin...
Hani, bir kuş gözünü kırpsa, Onu da duyuyorum, Ah...Bir rüzgarı var ki o kirpiklerin, O rüzgarın da mest eden bir sesi...
Bir de hazan yaprakları... Daldan koparken değil, süzülürken havada; Öyle bir süzülüşü var ki ıslıkla Kulağımı kapatsam -sesini görüyorum-
Ama asıl beni rahatsız eden Söylen(e)meyen sözlerinkisi... Allah düşmanıma vermesin işitmeyi bu sesi. Sanki ucu arşa değen bir çelik merdivenin başından aşağıya, Binlerce demir bilye dökmüşler... Düştükçe yankılı, Yankılandıkça çınlatan, Çınladıkça yaklaşan, Yaklaştıkça başa saran, O sesler ki sanki delirtmeye and içmişler... Dengi Naz İstanbul/ 23.5.2024
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
DANİSKA şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
DANİSKA şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.