GÖNLÜMÜN LEYLA’SI
GÖNLÜMÜN LEYLA’SI
Aşka düşen ateşiyle yanarken, Sevdalılar yananları anarken, Kimileri deseler de çok erken; Ben gönlümü kaptırmışım leylaya… * Yar yar diye mırıldarken kelamı, Kendi sandı, biri aldı selamı, Hiç kimseyle değişemem elamı; Ben gönlümü kaptırmışım leylaya… * Mecnun olmak her yiğidin karı mı? Elbet bir gün bulacağım yarımı, El âlemle paylaşamam Ar’ımı; Ben gönlümü kaptırmışım leylaya… * Gündüzleri sevdasıyla gezerim, Geceleri yüreğimi ezerim, Ela gözlü güzelimi bezerim; Ben gönlümü kaptırmışım leylaya… * Kimi fani tutarsa da kolumdan, Bundan sonra döndüremez yolumdan, Niyazımdır; Hıfzı eden Ulu’mdan; Ben gönlümü kaptırmışım leylaya… Hıfzı KARACA (T. C. Kültür Bakanlığı Halk ve Kalem Şairi) |