Bakışına Destan
Sürgün edilmiş bir göçmenin hasreti gibiydim
İlticaya mahkûm,özgürlük müeebbeti Gözlerim,nasırlaşmış bir kölenin elleri gibiydi Ayaklarım prangalı, kollarım kan akan bir şelale Risalesi okunmayan yüzlere haykırdım hep isyanımı Olmayan sevdalar üretip,olmayan şiirler okuyup avare avare geziyordum ayakta bile duramadığım kaldırımlarda Beynim de yaşadığım her savaşı kaybediyor,esir düşüyordum ruhumun cehennemine,seni tanıyana kadar Sen geldin birden gökten meleklerin kucağında Hani melekler görünmezdi insana Yer gök alabildiğine sessizleşti birden Ruhum titredi, her zerremde hissettiğim ilahi bir dokunuştu sanki Elime tutuşturdular seni, müjdelenmiş bir yemin gibi Gözüne baktığım anda kayboldu karanlığına boğuldum bu toz bulutları Mevsimlerim hep kış idi çok üşürdüm,üşürken kaçardım yalnızlığıma Sen geldin bahar gördü gözlerim Hasret bitti,vuslata erdiğim saatlerdeyim Kor’a dönen ateşime su oldun da geldin Sendeki bir gülüştü bir ölüye can vermeye sebep Toprağın filizlenmesi gibisin yağmur oldun,tohum oldun üstüme Hoşgeldin yıkık yüreğin,yorgun sesine Nefes olduğun bu tükenmişliğime Anamdan emdiğim sütmüsün sen,bu ne helallik böyle Ruhumu haramdan, gözümü günahtan arındıran helallerin en güzeli Resim yapmayı bilmem ama öyle güzel koydum ki seni bağrıma Söylenen her ninni de adın yankılansın beşiklerde Ağlayan çocuklar huzur bulsun suretinde Melhem olasın yarası kapanmayan sevdalara Ne desem az gelir sana Eksik kalır her cümle,her mısra Tükenir kalem, solar her sayfa Ama sana sözüm olsun Destan yazacağım bakışına Sana her gün bir şiir yazacağım Gülüşüne şarkılar besteleyeceğim Önsözü bir ömür olan kitap yazacağım Attığım her adımda şükür edeceğim sana Ellerim semada yalvaracağım Allah’a Onsuz nefes almak nasip olmasın bana |