Masal Bu Ya !
Denizin koynundan, usulca çıkıp.
Yalarken dalgalar, çıplak sahili. Gecenin gözleri, tabuyu yıkıp. Sarılır bedene, korkunun eli. Ufukta sanki bir, gölge belirir. Kudurur dalgalar, o an delirir. Yalnızlar koyunda, cesaret erir. Kahkaha atarken, bir lodos yeli. Fısıltılar artar, sessizlik susar. Karanlığın karnı, ıssızlık kusar. Akıl iflas eder, köşeye kısar. Katılır saflara, yeni bir deli. Gökyüzü şahittir, olan bitene. Kayıplar sınırsız, yiten yitene. Atılan zokayı, yutan yutana. Durumun resmidir, şairin dili. (Onuncuköylü İsmail SIKICIKOGLU) |