Tam pazar dağılırken, siz hiç pazara gittinizmi?. Gitmediyseniz bence gidin.

Şiirin sonunda birileri birileri dediğimde, hiç kimseyi ayırmadan hedeftim bütün siyasi partilerdir.

Ev sahibi kiramı, gelirimle denk tutar
Aç bırakır ruhunu, ay başı beni yutar
Eşi çiftetelli de, ellerinde sarhoş tar
Ayakları altında, benim ati’mi ezer

Bir çadırlık yerim yok, şu koskoca dünyada
Gidecek bir yerim yok, vatanımdan maada
Beni de yaratmıştır, seni yaratan hüda
Onurumun damında telvis ayakla gezer

Tam pazar dağılınca, pazara iner eşim
Kasa artığı verir, bir tablacı kardaşim
Tekrar tekrar ölürüm, nefes alsa da leşim
Benim boş mutfağımı, çürük meyveler bezer

Otururken sofraya, böklöm böklömdür belim
Bedenimde bir sıtma, kaşık tutamaz elim
Kurduğum her hayalde, ölü doğar emelim
Tokum, diye yiyemem, yine de eşim sezer

Emekli olduysamda, sanma ki acım dindi
Köpekleşti hayatım, öğünün bir’e indi
Kahrımı bilediler, acı’m kanıma sindi
Biri, birinden zalim, sanma ki biri çözer