Vay deli
Vay deli
Çekilmiş tenhaya türküler yakar Kapanmış yaramı kaşıyıp kanar Açılmaz güllerim gelmesin bahar Sevdasız yaşarım değme ölünmez Deli deli, vay deli Sevda dumanı dağ başında tüter Bülbülüm lal olmuş baykuşlar öter Solmuş güller dalımda diken biter Sel olunca göz yaşları gülünmez Deli deli, vay deli Gece olur uyku girmez gözüme Güneş doğmaz ay ışımaz yüzüme Ses verilmez dağlar inler sözüme Bir olunca gönül yollar bölünmez Deli deli, vay deli Yâr sevdası bir başına çekilmez Daldığım ummanın dibi görülmez Gidilir de gelinir mi bilinmez Ahtı vefa varsa sözden dönülmez Deli deli, vay deli Kar yağdı ayaz vurdu dallarıma Namertler tuzak kurdu yollarıma Çift kelepçe vuruldu kollarıma Ruhu ölenlerin kalbi dirilmez Deli deli, vay deli Coşkûnî |