O kendini biliyor
Bir ses duymak var ya agustos böceğinde Püskürtüyordu sesizliği en derin geceye
Önce nergisler açar ve sonra sümbüller Eksik bir yanım ben seni hiç umutmadım İnsanı mest eden kokusuyla sardunyalar Kapılarda sıralanmış gelin adayı begonvinler Bir yandan cömertçe çiçeklenen zakkumlar Seni hiç unutmadım buda benim eksik yanım Kimseler bilmedi gizledim kanamalarımı Kendi yaralarımı kendim niçin kanatırım Sahilde bir lüfer balığı açlığıyla dolanırım Bu da senden bana kalan farklı yanım Kirli dünyayı yıkıyorum kendi ellerimle Adım atsam yüregim üşüyor düşüyorum Nefes alsam ömrüme küfür sayıyorum Eksik her yanım ben seni hiç unutamadım |