VAKİT AKŞAMDAçok kaybettim, çoğun çoğu, bu kayıplara bakıyorum, uzaktan uzağa, öyle bir hiçe boyanıyor, öyle bir içe dönüyor, daha da koyamıyor, sığdıramıyorum, dört oda bir salon değil ki kalp bu, bir fakirce kızın yüreği, için içinde kayboluyorum, ne dört oda ne bal dök yala mutfak, ne de tastamam dolu kiler, sıfırın sıfırı, dolaplarda iki fare dolaşsa kafaları kırılır, vakit akşamda, şimdi düş zamanı, yarınları pembeden çal, hayalleri gönlünün iç cebinden çıkar, yumurtayı da üzerine kır, ballı çörekler de yanı başında… Sibel Karagöz #sibelkaragözşiirleri #sibel_karagoz |