UZAKTI ÇOK UZAKbazen bazenleri bir kirli sepetine, ellerimin ucundan süzmek istiyorum, azalır mı, ufalır mı, dertten ufağı, hayallerin gerçek ile bir münakaşasıydı, belkide belkilerin de uykusu geldi, kim bilir belki de sıkıldılar, ne zaman ufkum daralsa, bir kuş gelir, camın önüne, öyle uzaktan uzaktan, birbirimizi izliyoruz, belkide ufkumu açmak için, belkide topunun ipini çekerim, gibi, belki benim varsayımlarım, var var sayıp, sonra hepsini kuş gibi, havalandırmam bundandır, havalandırmakta kafi değil, kuş olup uçup gittiler, şimdi ver yansın zamanı, şimdi yok gitsin, şimdi de bitti, ardiyede ki raflar gibi boş içim, bir boşluk ki uzaktan uzaktı çok uzak … Sibel Karagöz #sibelkaragözşiirleri #sibel_karagoz |