KUŞLAR DİYORUM KUŞLARbir Anka olsaydım, hiç nefesim kesilmeden, kanattan düşen yanan yüreğim, dilimde rüzgarın tek bir tınısı wuuu, o wuuu rüzgarın sesi, dağlarına çarpan dargın kürkü, tozu hüküm giymez, ama beni iç benliğimi yerden göğe savurur, ben savrulan kuş, koridorda bile duvarları tutarak, yüreğimin en derininde, bir Anka kuşu hayaline yürürdüm, sorma şimdi bana, ne gördün, nereye vardın, koca bir hiç, ben kanattan düşen gölge, kimi hayalin hayaline, kimi uykunun uyur uyanık uykusuzluğuna, çoğunlukla da hayal ile gerçeği ayırt edemeyecek kanatlı kanatsız bir kuş özgürlüğüne, kuşlar diyorum kuşlar benim mahzenim de yitip gitmeyen ey maviş özgürlük… Sibel Karagöz #sibelkaragözşiirleri #sibel_karagoz |