ÇOCUKLUĞUM
“Kim bilir belki de çocukluğumu arıyorum şiirlerde.
Olamaz mı?” Ne kadar hızlı koşsam da Yetişemiyorum hayata O kadar hızlı akıyor ki Ayak uyduramıyorum zamana Sanki dün gibi Gözümün önünden geçti Yırtık bir pantolon Patlak bir ayakkabı Naylon topun ardından Topallayarak koşan çocukluğum Hatırlıyorum Ne kadar da mutluyduk |