Uzun hikaye izlerinde
Bu gece komutanım
Annem ve ben Bir araya gelince Mevzular başka başka idi Bence ancak, kendimi eski zamanlara Atabilmiştim nedense ….. Hayatımın en yaramaz dönemi İlkokul zamanlarımdı Galiba Babamın iş arkadaşı Hikmet amca, O da trt nin Vericiler Müdürlüğünde çalışırdı Eşi Şermin teyze, İlkokul öğretmeniydi Bizim okulda Ne benim,ne abimin öğretmeni Olmuştu o sıralar Ben daha 6 yaşımı bile Doldurmamıştım Başladığımda Biraz fazla gelişmiş görününce Üçüncü sınıftan itibaren En çok Şefika öğretmenim Öğretim vermişti bize İki binası vardı Cemil Midilli’nin İki katli bizim binanın Dik uzun merdivenleri Mermerden kenarlıkları vardı O merdivenlerden kayar Sıraların tepelerinde gezermişim İlk zamanlar Öyle anlatırlardı çocukken (1984-1989) En mutlu olduğum yıllarsa Ortaokul zamanlarımdı sanırım Adı bir lise olan okulun, Orta kısmı olsa da Nedense en düşük notum Ders olarak, güzel yazma konuşmaydı Karışık verilen cümleleri Doğru sıralayıp anlamlı Paragraf kurmakta zorlanırdım En çok o sıralar. Oysa nice arkadaşıma Kopya verirdim nice başka Ders sınavlarında (1989-1992) Lise ise tam bir araftı Galiba hem duygusal Hem mental Hele de kız lisesi olunca Bir de, yeni bir teknoloji Meslekten Hazırlıkta ingilizce Öğretmenlerimiz derken Speaking, readding, writing Baya iyi anlaşırdık Ama bir gün Bilgisayar öğretmenime Öyle kızmıştım Bir sınavda sorduğu soru, Yanlış diye Kabul etmek istememişti nedense Hele bir gün Edebiyat öğretmenimiz Esin Çağdaş Şiir yazın dedi, doğaçlama Bir sınav sonu, kompozisyon Yerine Bunu sen mi, nasıl Yazdın diye o anlarda Baya bocaladılardı Sanırım o zaman Onlara olan inancım Azalmıştı Öğretmen olmak Hiç isteyemedim Nedense (1992-1996) Üniversite başka bir dünya idi Elbette İlk sene iyiydi de Fakülte, Ege kampüsün içindeydi Ne güzel yayılmıştık Ovasına mis gibi Sonra cezayı ilk Bize kestiler de Bir kaç bölüm, sürgüne İlk defa açıldı, yerleşke diye Buca Kuruçesme’nin İlersinde Tınaz bir tepede Üç yıl mahrumiyet gibi Yaşamıştık sanki üniversitede Geldi geçti, belki nice hayalle (1996-2000) Sonra tam mezun olduk Artık iş bakalım derken Bitirme projesinde Çalıştığım Davud Özdağlar hocam Bana, sınavda görevi yaptığı Bir ilköğretim okulunda Bilgi işlem elemanı gibi Çalışan Arıyorlar dedi Sağolsun, onun mesajı ile Hatay semtinde Osman Kibar İlköğretimde İdareye de yardımcı Soru bankası oluşturan Eleman olmuştum nasibimce O zaman okul aile birlikleri Aracılığı ile Ödenirdi ücretler Bir ücretli memur Pervin ablam vardı İki temizlik görevlisi eşler Bir tek, kalorifer görevlisi kadrosunda Memur, rahmetli Erdoğan abi Fotokopi ve getir götür işlerine bakardı Bir odaya sığardık Bir ara ücretli ders de ver Dediler de Bir de bilgisayar öğretmeni oldum iyi mi Milli eğitim onaylı bir sene Sonrası nasip olmadı be sevgili Eğitim mezunu değildim tabi Üç yıl öylece Geçtik yarı gönüllü Sigortasız bir diyardan Sessizce (2000-2003) Uzak zamanların izlerinde |