Bir Ömür Sevgiyi Ve Aşkı YazdımBir ömür sevgiyi ve aşkı yazdım Ne kalem tükendi ne söz tükendi Gölgeler içinde saklı bir izdim Ne kelam tükendi ne giz tükendi Bir deli rüzgârın ardına düştüm Kaç vadi, kaç karlı yüce dağ aştım Kaç kere savruldum kaç kere düştüm Ne yokuş tükendi ne düz tükendi Sonu çıkmaz yoldan kaçıncı kere Hep aynı hevesle döndüm boş yere Bu gün olmadı ya başka sefere Ne yollar tükendi ne iz tükendi Kimler geldi geçti sayamadım ben Sevgiye ve aşka doyamadım ben Serhoşluktan hala ayamadım ben Ne heves tükendi ne haz tükendi Kaç kış bahar geçti kaç yaz tükendi İbrahim Taşdemir |