KIZIL ELMAAdım adım güneş ufka yürürken, İçimde uğultu dinilmez yara... Hayellere her geceyi sürürken, Neden beni götürmez ufuklara... O Kızıl alevmi? sovutan su mu? Aşkı besler, sevdaları bölüşür... Perdelese de aydınlanan ruhumu, Bulut gölgesinde batarken üşür... İçinde sırlar saklı bu ahengin, Bilmeceli sabaha merhaba der... Lisanı özge dil sessiz ve zengin, Verimi saçlarından serer gider... Güneşin ruhum yıkayan haliyle, Ufku öpen dudaklarına baktım... Rüya gibi ömrümün hayalleriyle, Telaşlı günü geceye bıraktım... Ateşiyle ısıtır içimizi, Biz onu dağ ardında da tanırız... Hem arz-a hem bize anlatır bizi, Güneşle kirlenir ve yıkanırız.... Ekrem ÇETİNKAYA VaTaN25 21.07.2024 |