İzmir akşamlarında,canlar sofrasındayım,
Dudaklarımda mırıldanan bestesiz şarkılar,
İçimdeki mefta ile,umutlar mezarlığındayım,
Gülücükler savuruyorum çok mutluymuş gibi...

Koyulaşırken gölgem bakanın gözlerinde,
Çıkmazlara sürüklüyor içimdeki sokaklar,
Halan yaşayan olurum sırrın bakışlarında,
Ellerim hayal,sözlerim düş olmuş gibi...

Karşılıksızdır sahde olmayan gülüşlerim,
Yangınımda kararmış,har görmeyen yürekler,
Bakın sararmış güllerde solan yaprağım,
Bulutlar baharlara kısırlaşmış gibi...

Her sessizlik eylem,noktalarım ünlem artık,
Yarım yaşanmışlarda saklanır tüm sevdalar,
Bütün gidişler yokluğa açılan kapı artık,
Apansız uyanırsın rüyalardan kovulmuş gibi...

Ne poyraza nede rüzgara geçmiyor hükmüm,
Hasılı yalancı akşamlara yalancı tanıklar,
Kafdan kafa savruluşa ıslanmayın gözlerim,
Eşiklere vurulan kapı kilidi sökülmüş gibi...

Ekrem ÇETİNKAYA
VaTaN25 13.02.2014