Ve Yine Zaman Seni Vuruyor
Zaman
Bir masaldan Bin öpüşle uyanma arzuma Ritim tutan Namlunun ucundaki An tetikçim.... Ölmekse solumun onsuzluğu Vakit sizliğim alnının çatından Anımı vurdu Öldüm Doğmaksa solumun Sensizlikte sen türetmeleri Zamanın bizi Doğurduğu ummalarımda Doğdum Zaman Seni bende vurdu hep Beni ise sana vardırmadan Geçti gitti Sövesim Dövesim geldi göğsümü İşte bu yüzden Sırf bu yüzden Saat onu geçerken Yarıma varamadan Çeyreğe yıkıldım Çeyrek düşlerde Yarım kalan heveslerimle Süründüm Geceye sızdım kaldım Siyah bir ahla Vahımdan aktı g’öz yaşlarım Sana ağ attı ağrılarım Yine zaman On sızılarıma yaklaşıyor Yazıyorum kara yazgımı Ona d’okunmadan Toprak kazıyorum Göz oyuklarımdan Birazı Şiir yüzüne akar Birazı isimsiz mezarım olur Kömür kömür en derinime Sanrı sancılarımla Yeni bir sen ararken Gülün solan yüzünde Bulurum ruhumu Bir şiirin kırık dal aralıklarından Sensizliği içerim sonra Sonra Seni dökerim Bir yaprak düşer sensizliğime Amansız ölürüm yine sende Ve yine zaman seni vuruyor Geçmeyen bir izle Saat onu o geçiyor Söndür yeşili Yak kırmızı geceyi _beyhude |