UNUTTUN
Gönül koydum giderken aşkın meyhanesinden
Ben vuslatı sen umudu unuttun. Göz göze gelip kalpden kalbe şimşekler çakarken Ben vuslatı sen umudu unuttun. Mey sunup yudumlarken gözlerimde yokluğun Uykularımı kandırır elveda diler suskunluğun Seyrederken zişan olup kayboluyor durgunluğun Ben vuslatı sen umudu unuttun. Sorguladım kendimi ortasında kaldım teranenin Anıları saklı kalır karanlığa dönüp gidenin Kırk yıl hatırı olsa da bir fincan kahvenin Ben vuslatı sen umudu unuttun. Düşlerimde kaybolan zamanı aradım Desen desen mektup okudum selam yolladım Bekledim; buse naz eder dedim kokladım Ben vuslatı sen umudu unuttun. Duran DOĞAN |