Bıkmış usanmış yorgun bedenler
Aranır olmuş bu zamanda gidenler
Tanımıyor birbirini meydanlarda gezenler
Gönülde sevgi muhabbet kirlenmiş.

Güç kalmamış, kırılmış bilekler
Ümit vadetmez olmuş gelecekler
Çığlık atıyor yeni doğmuş bebekler
Yaşadığımız hayat kirlenmiş.

Şafaklar korkar olmuş gecelerden
Uzun olan alacaklı cücelerden..!
Anlam çıkmaz olmuş hecelerden
Şafaktan heceye mana kirlenmiş.

Enginler hesap soruyor yücelerden
Başak hak talep ediyor göcelerden
Soru sorulmaz olmuş bilmecelerden
Yüksekten Engine yıllar kirlenmiş.

Mevsim yaz bahar hava soğuyor
Aldığımız nefes bizi boğuyor
Nefret, sevgi saygıyı kovuyor
Beslendiği kaynak kirlenmiş.

Bahar gelmiş açmış ağaçlar
Kol kol olmuş dallar budaklar
Koku vermez olmuş açılan yapraklar
Yeşil otlar, yaprak kirlenmiş.

Çayır çimen yeşermiş açmış çiçekler
Mevsimle barışık değil gelecekler
Ürünü kökten kesmiş köstebekler
Tohumu besleyen toprak kirlenmiş.

Kümelenmiş yerde gökte böcekler
Renk cümbüşü kurmuş kelebekler
Tat vermez olmuş yiyecek içecekler
Ağzımızda tat, lezzet kirlenmiş.

Bacı kardeş birbirine bakan öcüler
Fırsat bulsa kalkmak ister ölüler
Kem gözle bakar birbirine diriler
Sevgi saygı gelenek kirlenmiş.

Para pul şöhret kiminde feraset
Kin nefret almış başını gidiyor haset
Düzen bozuk, koparken kıyamet
Gönüllerde akıl fikir kirlenmiş.

Ömür bitmiş, ölüm çalıyor kapıyı
Bozmuşlar sağlam olan yapıyı
Kırmışlar ruh-beden ve tapıyı
Tanrının verdiği can kirlenmiş.

Kurduğun hayali düşü kaygıyı
Yaradan’a göster bari saygıyı
Boşa çıkarma giderayak algıyı
Teneşirde yatan ceset kirlenmiş.

Duran Doğan