Ya sonra
sen bilmiyordun
Geceler geçti uçsuz bucaksız sabahlar geçtı kızıl kıyamet Çocuklar sustu Sesler sustu birer birer ritmini kaybetti yaşam döngüm Anlaşılmazlık kuyusunda Biat etti ömrüm eğildim Yollar uzaktı Karanlığın gölgesinde Bir nefeslik cehennem biraz daha cehennem Yandım kül olmaktan uzak Yandım ömrümce Yandım gönlümce Sen bilmiyordun Kimseler bilmiyordu Yaşım kadar ıslaktım Biraz daha andım Biraz daha yandım Sahi neydi yaşamak Kül olmak bir mucize Durmadan yanmak Yorgunum demekten uzak Yandım biraz daha Ayazlarda Sayfalarca Bir cehennemin mihenk taşı oldum da Yine Kendimi arar aldım Sen bilmiyordum Bir cehenneme yazıldı adım Şehirde tüm mezarlar ağlıyordu Ben yine sarhoştum … |