Ölümler...Ölümler çok koyuyorlar artık bana Belki yaklaştığımdandır, İçimi yakıyorlar İçim yanıyor Belki ayrılayacağımdandır Bu güzel dünyamdan, Sevdiklerimi Bir daha Hiç Göremiyeceğimdendir, Düşündükçe İçimdeki Acı Daha da büyüyor Her geçen gün,gün ve gün Büyümesin de ne yapsın, Ebedi bir özlemin Taksiratı belki Dönüşü Olmayan, Demek ki her şey Bir hiç’e imiş, Bir insan Bir Boşluğu Nasıl doldursun ki Bir yoktan gelip bir yoka gidiyorsa, Ebedi bir yalnızlığın Bir yolculuğu Misali, Sonsuz bir karanlık Bekliyor Bizleri Ellerini avuşturan, Ne mutlu ki kavuşturana Amaç hedef olmuş Kaçan kaçana... * Berlin, 13.07.2024 * Talat Özgen |