ROSALİNDA
Bir miraç gecesinde
Diz çöktüm seccadeye, Bir peygamberin kanatlarında teselli aradım Duamda sen vardın, Rüyamda gördüğüm kız çocuğu ile. Adım atacağım bir eş-dost aradım Mevlana’nın sözlerinin tesiriyle O dost ki, yâr-i kâdimdir bana Gül kokan kalbiyle ilk bakıştığımız da... Bırakmak o kadar kolay değil ki; Bazı günler öylesine yalnız, Bazen de hıçkırıkların esiriydim Boğuluyordum Derdimi fotoğraflarına bakarak anlattım Şiirle yıkadım, gülüşünün değdiği bu âlemi Bir gölgeyi sevmek nedir bilemezsin, Rosalinda? Kimse bilemez... Geçen iki yıl, iki asır oldu Ruhumun, nar kokan hatıralarında Şehrim olmayan şehri, Kayboluş sebebimi aradım, durdum Bulmak o kadar kolay olmasa gerek. Zehir nedir bilir misin, Rosalinda? Zehir, aşkı bilir oysa Aşksa seninle yaşlanmayı bilir... Doğum gününden beri, Sol yanımın kapıları kilitli Açabilecek kimse yok, senden gayrı... İnsan kaybolmayı ister mi, Rosalinda? Ben istedim, sen gittiğinden beri Kapandım bir odaya, Ekmek ve suya talip oldum Unuttum bu dâr-ı dünyanın işlerini Yıktığın köprüden uçmayı başaramadım Oysa kanatlarım, bakışlarının esiriydi... Tesbih taneleri bitse, Gözyaşlarımı sayardım, saydım da İnsanın 99 adet yalnızlığı varmış Bu yalnızlığa bir de sen eklendin, Yüzümü çevirecek bir sığınağım kalmadı Hâlbuki, yüzüme nur inmedi Sinemim nura indi, Anlıyor musun beni, Rosalinda? Ben yalnızlığı, sen gidince öğrendim... LARDES SYMPRA (HABİB YILDIRIM) (13 TEMMUZ 2024) |