AYBALA
" Zarif bir kalp taşır kimileri,
Acaba anlatabiliyor muyum? " Adın keskin bir ağrı gibi Saplandı sol yanımın izlerine Gözlerime işlendi gül kokulu bakışların Bakışlarına takılan ömrüm, ömrüne Tabii olacak Allah’ın izniyle... Şu aralar gönlüm yorgun, Yorgunluğun içinde azat et beni Nuh tufanına eş değer bu yorgunluk Göğüs kafesinde işle beni Annemin nakış ipleri ile Bağla kaderine beni Kudüs’ün sesiyle. Kalbinden cihana savrulan gül kokusu Cennet güllerinden mi Aybala? Aybalam! Bugünlerde kalbim isyanlarda İsyanın sebebi ayrılık acısı, Bu acıya tuz basmak için gelmeyecek misin? Amin kuşu uçuyor kalbimden Aybalam Güldüğümü söylüyorlar, Amin kuşu uçtuğunda yüreğin özgür oluyor diyorlar Oysaki bilmiyorlar, Bilmiyorlar ki yüreğime işlenenin gamzeli sen olduğunu... Kudüs’e, arşı âlaya Şehri İstanbul’a, Bağdat’a İndirilen tüm kitaplara, Dicle’nin asi ruhuna, Nar tanelerine, üzüm ağaçlarına Ve cihanı yaratan Hâkka Ve nefessiz bırakmayan Yaradana Yusuf’a aşık olan Züleyhâ’ya, Yemin olsun ki, aşkın sebebi sensin Aybalam! Amin kuşu uçar kalbimden kalbine Elif ve Mim çehresinden koparılan hümâ sesinle Sevgine inanma diyorlar Bir bilseler hapsedildim Sen kokan tüm şehre Şehrin emrinde olduğu tüm şiirlere... LARDES SYMPRA (HABİB YILDIRIM) (16 TEMMUZ 2024) (Yeniden yazıldı) |