Yüreğime kızgın kor ateşi ol diye
Sol yanımın derinliğine hapsettim,
Yusuf’un azad edildiği sırlar evrenini,
Bu dâr-ı dünyadan bekâ âlemine devrettim.

Yüzümü sen de,
Ali’ye vurgun olan Fatımâ annemizde,
Hoş rüzgârlara gebe olan Kerbelâ da unuttum...

Unuttum maziyi,
Bir kez tutuşsaydı kalbimiz Rum-i iklimde
Sular durulurdu belki Fırat’ın hüznünde
Yadıma - sol yanıma düşerdi ateş kuşları
Yakardı ikimizi aşkın en güzel haliyle.

Akıl oyunlarıyla vurdular zihnimi
Derinliğinde boğuldu gecem, gündüzüm
Kalbim sen diye atıp dururken
Kalbimdeki fırtınalara neden olanı,
Amin kuşlarını,
Dinlemeden bir gece yarısı kurşunladılar
Tıpkı senin beni infaza götürdüğün gibi.

Hû aşkına yâr ol, yaren ol Rabbimin Emaneti!
Yüreğimi kor ateşinde yakan bu sevdan
Zincirliyor tüm düşlerimi
Ya kurtar beni
Ya infaz emrini ver cellatlarına
Ne de olsa ilk kez vurmuyorsun beni

Şehit kanıyla boyanmış gökyüzünde,
Amin kuşlarını görürüm gözlerinde,
Bakamam o gözlere
Zira ölürüm gözlerinin en derininde

Şimdilerde göğsümün ince sızıları yırtıldı
Tenimi bağlayan cümlelerin söküldü
Zümrüdüanka kuşu havalandı içimden,
İçimi bir ben, bir de Allah bilir...

Her renk aşkın rengi değildir,
Aşkın rengi kalbinde gizli anlasana
Anla ve yeniden çiz kaderimizi...

Bir Elif gibi peşimde vicdanım,
Mim sarayında beni mahkum etme
Kalbim ayak bastığın vatan toprağını özledi Rabbimin Emaneti

LARDES SYMPRA ( HABİB YILDIRIM)
(16 TEMMUZ 2024 )
( Yeniden yazıldı, tüm sözler şahsıma ait)