Sen "sen" olmadıktan sonra....
Hilkât sırrını bilmedikten sonra
İlimden dem vursan ne, vurmasan ne Hakikât ile pişmedikten sonra Bilimden dem vursan ne vurmasan ne Sorsan çağlar atlamış bir modernsin Çok mahir eline su dökülmezsin Diplomayı kıstas saymaksa işin Bilgiden dem vursan ne vurmasan ne Nimete yok hürmetin, hiç edersin Şükür kanaat ne imiş bilmezsin Bir garibi doyurmamışsa elin Varlıktan dem vursan ne vurmasan ne Birileri ağlıyorken gülmüşsen Biçareleri görmezden gelmişsen Aldırmayıp bana ne be demişsen Vicdandan dem vursan ne vurmasan ne Fikirlere kapalı hazımsızsan İnanca tahammülsüz saygısızsan Edebi rafa kaldırmış arsızsan Ahlâktan dem vursan ne ,vurmasan ne Ecdadına uzanıyorsa dilin Duyduğuna inanmaksa bildiğin Güdülmekse eğer senin tercihin Akıldan dem vursan ne vurmasan ne Muhakemeden yoksun ve uzaksan Cehalete aç, ilm irfana toksan Göz izanın olduğu yerde yoksan Fikirden dem vursan ne vurmasan ne Bilmezsen ne ile hâlkolduğunu Bir avuç toprakla son bulduğunu Unutmuşsan niçin var olduğunu Kulluktan dem vursan ne vurmasan ne |
Çok derin bir yaraya parmak basmışsın.
Akılsız, imânsız olana bunları anlatmak sağıra lâf anlatmak kadar zor.
Zorları kolaylaştıran Rabb'im, en iyisini bilir.
Allah razı olsun üstadem.
Gönül sesiniz hiç susmasın İnşâllâh.
Kalbî selâm ve dua ile.
Her harabede olmaz, arama inci, mercan
Rabb'im dilemedikçe güneş doğmaz ki ey can!