ÇırakÇırak derler bana tamirhanede Bir adım bul getir biri al götür Yine çırak derler berberler bana Bir adım su ısıt biri sil süpür Beni bir terziye götürdü peder Yüksük parmğımı bağladı kader Ütüyü kızdırdım akşama kadar Tutuştur kömürü üfür de üfür Kalaycı çırağı oldum bir zaman Tüvis oynadıkça parladı kazan İçimde dışımda gözümde duman Günbegün insanın ciğeri çürür Cıngı çıkıyordu vurdukça örse Anam üzülürdü halimi görse Demir tava gelmez körüğü dursa Çekiçle ateşle gül’e dönüşür Dülger ustam bana şekirt diyordu Mıh’ı ben tutardım o dövüyordu Kâh beni övüyor kâh sövüyordu Derken kalfa oldum buna da şükür Ustaların eli birazcık dardı Haftalık yediğim tokat kadardı Onu da verirken benzi solardı Bir öğün aş yerdim üç öğün küfür Nihayet bir ışık yandı yolumda Meşakkat bilezik oldu kolumda Ustalarım için dua dilimde Külfet nimet oldu bana bir ömür. 2306/2023 - İ.ANİK |