DUR DİYEMEDİK
Hayatta tutunduk ince bir dala
Sıkıştık yerimiz dar diyemedik. Bu günlere erdik yine kol,kola Geçen senelere dur diyemedik. Aylar,yıllar birer,birer geçtiler Kimi keder,kimi neşe saçtılar Gerçeklerden anılara göçtüler Bunun sebebini sor diyemedik. Yorulduk hayatın hengamesinde Sıkıldık kaderin mengenesinde Gizlendik kederin dert sinesinde Çektiğimiz derde zor diyemedik. Her yeni gün bir umutla uyandı Yıllar geçti yaş kemale dayandı Siyah saçlar beyazlarla boyandı Yolları gençliğe sür diyemedik. Geçen zaman bir biriyle yarıştı Evlat vardı sonra torun karıştı Saç döküldü yüzde deri kırıştı Çerçevede resim var diyemedik. Hayatın rolünde düştük yancıya Dayandık yüreği yakan sancıya Yolcusuna hizmet eden hancıya Şuraya bir yatak ser diyemedik. Zaman acımasız bakmıyor yaşa Kader ne yazmışsa geliyor başa Finalinde döndük bir garip kuşa Aklı bu işlerle yor diyemedik. A. Kadir YALDIZKAYA |
Yüreğinize emeğinize kaleminize sağlık.