Akşamın alaca karanlığında
Akşamın alaca karanlığında
Bir çığlık düştü geceye Yankılandı karanlığın siyahında Gözler sel olup aktı Görünmez o renk içinde Hüzün davetsiz misafir Sızdı içeri kapı kilidinden Sardı odamın her yanına İnatçı sarmaşık gibi Kesen dalları uzar Göz kapayıp açmam da Bir dert biterken diğeri başlar Düşmez eksiye yükseliş artıda |