Şairler de cebinde kar saklarmış
Kar
Göğsümde açan taze papatya
Sabahın bir vakti
Gar yanlızlığına süet adımlarımı ekledim
Yağmur yağıyor
Üçkapılar’dan geçip oturduk
Ağır ve durgun
Maharetli ellerin sol yanını örttüğü ufalmış bedenini seyre daldım
Yüzyıl geriden gelen rüzgar
Limana çakıl taşlarından özlemi bıraktı
Hiç böyle özlemle başım dönmemişti
İki kaş arası
Bir ömre sığan o hareli gözlerin
kayboldum içinde
Yürüdük
Cebimde bozukluk
Cebimde yılların notları
Canevinden vurulmuşum
Sıcaklığı ile buzullar eriten
Ey Bahçeli şehir
Ne zaman denizinde yelken açsam
Pupa yelken ölüyorum
Hiç bu kadar yorgunluğum olmamıştı
Vurdular beni Sirkeci önünde
Hiç vurulmamıştım
Kan tuta tuta ağlamıştım
Hiç bu kadar ağlamamıştım
Yıldız aşırıyoruz gün boyu
Heybemiz kabarık
Cüzdanım kırmızı
Kırmızıyı hiç bu kadar sevmemiştim
Ki o narin eller teğelledi her nakışta yüreğin astarını
Sol yandan ezanı işittim
Pazar ayinine denk geldi
Kahve kokusu
Usta ellerin döşediği parke taşlarına
Yitip gittik ökçe sessizliği ile
Yağmur yağıyor
Sırılsıklam üşüdüm
Islandım yağmurda
Hiç bu kadar üşümemiştim
Hiç bu kadar ıslanmamıştım
Ah be güneşin en sevimli hali şehir
Sıcaklığınla sar beni
Annem gelsin aklıma
Yansın külün en asi tonu
Hiç böyle yanmamıştım
Acıkmışız
Yoğruldum piyazın tadında
Çocuktum
Çocuktuk
Suyu çocuklar içsin
Suyu çocuklar içsin
Suyu çocuklar içsin
Küçüğüm
Daha çok küçüksün
Kurusun
Kurusun boğazım
Hiç böyle susamamıştım
Muradım yapıştırsın alnına
İnci mercan gözyaşlarımı
Küçük kardeşim
Türkcan’nın çorabını ören kadınlar
Orman ışıltısında
Türkü söylüyor
Türkü
Yörük
Türkü
Hasta
Türkü
Dizboyu
Oğul
Oğul derdinde
Türkülerde ağlamak vardı
Hiç böyle türkü dinlememiştim
Nilüfer hastaymış
Sigaradan gün devirmiş
Cumhur yanıp tutuşmuş
Kereviz pişirmiş
Yakıp sigaradan
Nefes nefese telaşına düştüm
Ömrün
Liman sakince
Liman gün artığı
Mermerli birasına
Eski bir yaranın izini bıraktım
Hiç böyle yaralardan kabuk koparmamıştım
Üç adet gül yolladım
Gül yüzlü güzele
Sarıdan aşırdım
Şiireme sırdaş kelimeleri
Özetidir
Yaşamın
Sarıdan
Yaprak
Yaprak
Sevmenin kokusu
Hiç bu kadar gülü koklamamıştım
Kolkola
En heybetli halimizle
Üçkapılar’dan geçtik
Ateşin sarısı
Nazlıydı
Vefalıydı
Tutuşurken Paris
Esmeralde
Sarıldı Quasimodo’ya
Ben hiç böyle sarılmamıştım
Sarıldım
Öptüm alnından
Hiç böyle öpmemiştim
Düşün içinde kaldım
Hiç böyle düşlerde kalmamıştım
Bir ben kaldı düşten geriye
Bir de
Sevdadan
Üçkapılar sarısı.