“ ö.ç.m” den Ahvâlimiz
Sineklerle zorun ne? Ejderhayı yenmeli
İslâm’ın sedâsıyla, daim hak söz denmeli Bu İslam diyarında, bir deccâle kul olma Tanı artık fitneyi, ateşinde kül olma Bir bir anlatmak gerek, deccâlin fitnesini Böyle süremez devran, kesmeliyiz sesini Kül dökmüşler tarihe, derinlerden inilti Müşriklik denen fitne, çok çok ileri gitti Gülistan harab olmuş, bülbüllerimiz zârda Şühedâ dilin yutmuş, onca emek zararda Ümmetin selâmeti, âhirete mi kalmış? Üç beş İT tâifesi, ufku ipotek almış Yürekte kor, gözde nem, dalmışız avazlara Bende olmuşuz sanki, şu müşrik bağnazlara Göz perdemiz açılsın; aydınlığı bulalım Allah u Ekber deyip Hakk’ı hâkim kılalım Başı boş gezer gençlik, Muhammed’den habersiz Besmelesiz tahsille, biz nereye gideriz? Öğretmen oruç yer mi, talebe karşısında Sırtı, göbeği açık, dersin tam ortasında Baş köşeye kurulmuş, abdestsiz beynamazlar Kuyumuzu kazmışlar, imânsız oyunbazlar Hani Abdülhamit’im? Necip Fazıl’ım nerde? Bir çâre yok mu yâ Rab! Açılacak mı perde? Adnan Ünal “ö.ç.m” |