oysa....Şiirin hikayesini görmek için tıklayın yanıyor içimiz, içimiz ki insan..
unutmadık seni elbet temmuzun ikisi // . . . evet, evet ya her din, dilden insanlar diyorum her aksanda konuşa, konuşa anlaşamıyorken hayvanlar evet ya hayvanlar koklaşa, koklaşa her ses, nefeste anlaşabiliyordu, an la şı la ma sa lar da yeşil mi yeşil gözleriyle ne konuşabildi ne de koklaşabildi kim mi diyorum elbette ormanlar, ormanlar diyorum ormanlar ki, kirpikleri çıra mı çıra gözyaşları ateş olmuş sadece ağlıyorlardı... oysa, gözyaşımız ateş olmamalı, ateşimiz ki sevgi olmalı ne insan, ne yaban, ne de orman asla yanmamalı.. . . . // ilhanaşıcıtemmuzikibinyirmidört |