Kendine Mahkum
Hep yarım kaldım ben , hep eksikti bir yanım …
Her zaman en soğuk ayazlara maruz kaldı sol yanım Kime dağım diye güvenip yaslasam sırtımı Sonum hep karlı bir gece , hep boynu bükük hüsranım… Hep sevdiklerim vurdu beni hep canımı onlar yaktı Hangi yana dönsem yüzümü, ardı ardına kapandı kapılarım Hangi dala el atsam ,hep başında adı dost olan eli testereli bir katil vardı İyiliğimden kaybettin ben hep , işte buda benim zayıf noktamdı Yemin ettim artık güvenmemeye … Yemin ettim artık hiç dost edinmemeye Yemin ettim vallahide billahide sevmemeye… Çünkü beni… Gözlerimin içine baka baka hep sevdiklerim sırtımdan yaraladı… Varsın sonum olsun yalnızlık … Dört duvar çevirmişse ne çıkar etrafımı… Küçük bir pencereden de gözükse yeter gökyüzüm Ben onlar sayesinde öğrendim … Küçücük şeylerle bile mutlu olmayı … Bizi bize mahkum eden Dost dediklerimiz sağolsun … 01.08.2023 BaRuT |