AteşBen yedi başlı bir ejderhaydım Masalların baş kahramanıydım Masal anlatan kalmadığı çağa çattım Masalı anlatan oldu uykuya dalan Ben bir kalemdim Dilsiz duraksız heceler yazan Her heceyi geceye bağlayan Kelâmın kendisi oldu dudağı parçalayan Ben bir nehirdim Kollarca ırmaklara ayrılan Her kıyıda bir parçasını döken Irmağın kendisi oldu Bir damla uğruna kolunu kesen Ben bir asaydım Musa’nın eline tutuşturulan Asanın sihre büyüye gücü yoktu Aşkın kendisi oldu Ellerimi yüreğimi tutuşturan Ben bir odundum İbrahim’in ateşini harlayan Döne döne pervane olan Haksızlığın kendisi oldu Ciğerlerimi köz köz harlayan Ben bir balıktım Yunus’u karnında taşıyan Okyanusun ortasında dalgalarla boğuşan Teslimiyetin kendisi oldu Karnını Yunus’a barınak yapan Ben bir bıçaktım İsmailin boynuna dayanan Bucakta güç yoktu kendi sapını yontan Teslimiyetin kendisi oldu Bıçağa boynunu uzatan Ben bir candım tende canan olan Adanmışlığın tükendiği zamanda kalan Cananın kendisi oldu hak yoluna can adayan Can ateşler içindeyken cananın kendisi oldu yanan Canan Özanaç Örenlioğlu |
Dilsiz duraksız heceler yazan
Her heceyi geceye bağlayan
Kelâmın kendisi oldu dudağı parçalayan. Her şiirde başka gizem, her sözünde sitem var. Selamlar ve tebrikler ustam.