AŞK-I EFSUN
Aşk-ı Efsun
Sen nokta cimin gözündeki Ben cenin kefin koynundaki Sen kelamullah zikrinde nûn Ben görünmezlik fikrinde mim Sen kehkeşan arş-u âlâda Ben kamer-i felek semâda Sen elif, keyfden başın gökte Ben lâm, kederimden divâne Sen duâ kapanmayan avuçta Ben amin sürülen sıfata Sen dağlarda koşan yılkı atı Ben İstanbul boğazda martı Sen kopçası kopmuş bir gömlek Ben yama söküklere ilmek Sen korlar içinde İbrahim Ben karınca n’ola ahvalim Sen öfke, bileğinle Ali Ben sükûnetin Ömer hali Sen sancılar içinde Eyup Ben Meryem iffetiyle mahçup Sen mezarı kayıp Mecnun vahada Ben ağıtlar içine sürgün Leyla Tam da dediği gibi şairin Leyla olmak hoştur amma Mecnun olmak başkadır b’aşka c.özanaç |