İNSAN İNSANA AĞIR KİM OLA DA İNSANLIĞI MESLEK OLARAK GİYEiçim bir sorguda, içimin içinde, bir cevher diğer cevhere, soru yağdırıyor, hep aynı soruda, hep aynı gafletli yığılmada, yanıyor cevherler, ve ağzı açık kalıyor, sanki hiç harf yürümemiş, hiç bir harf bir harfin elinden tutmamış, öyle bir yanılsama, öyle bir sessizlik urbası, giyen giyene, kiminin düğmesi yok, kiminin iliği, kimin eli kimin cebinde, uzun bir sessizliğin tınısı, tıslıyor yılanlar gibi, uzun bir yolun sonsuzluğu, cepsiz hükümranlık, düşüyor cepsiz, insan insana ağır, kim ola da insanlığı meslek olarak giye, kim kim diye diye kime ilik kime düğme düşe… Sibel Karagöz #sibelkaragözşiirleri #sibel_karagoz |