Gelgelelim ki…Güvenmekten korkuyorsam bu benim mi suçum Güvenilecek dosdoğru insanlar vardı da Ben mi güvenmedim Tutuklu olsam da güvene bir türlü bulamadım Gönlüme bir şerh koydum İlk görebildiğime balıklama dalacağım Ilgıt ılgıt esen bir yel gibi içimi ferahlatacağım Oh Be Gelgelelim ki Gönlümü ve değerlerimi şöyle iyice bir yokladım Yalanlarla bezenmiş ruhları tek tek ezberledim Zehirleyen ürünleri de kaydettim Ah onların yüzü suyu hürmetine Düştüğüm hasta haneleri de hiç saymadım Müfredattan kafası karışan eğitmenleri Yalakalıktan kamburu çıkan memurları Yemeğe at eti it eti karıştıran lokantaları Nefesimizden bile kar payı alan bankaları Dini dinden çıkaran hocalara Hiçbir şey diyemedim belki günah olur diye Sağa döndüm yalan Sol ile önüm ve arkamda hem yalan hem dolan Nereye gittim ise hem hırsızlık var hem de talan Huzur ve mutluluk yok sizin anlayacağınız Sevgi ve saygıda tümden kalkmış ortadan Ar edep çıplaklığa kurban Kim büyük kim küçük bir türlü seçemedim Haksızlıklar diz boyunu aşmış Her yerde kan var çoluk çocuk hısım akrabadan kalan Kim erkek kim kadın hiç belli değil Neye neden dolayı güveneyim de bağlanıp ta kalayım Hayvanlar bile garip hepsi de ısırgan Kaç kişiyi güven ipte sevmek istedimse de Hepsi çıkara körü körüne tapan sanki de bir çakal Kadınsa kadın değil koca ise koca hiç değil Evlat dediklerimiz bile sanal Kimi gördümse hep gözleri malda mülkte Bu alemden iyiler gitmiş Sadece kötüler kalmış onlarda insan değil Velhasıl aşk denen şeyde bir anlık hevesmiş Evlilik onlar için sanki de bir kafesmiş Dinden ve imandan çıkmış gibi herkes Tarikatlar safların sırtında holding olmuş Din iman pazarında can yakmakta Kanımın ısınacağı ne kalmış ki bu dünyada Yarısı safsatada yarısı da sahtekarlıkta İçimle dışım bir bütün benim Kir pas tutmaz ki genim Allah ve peygamberimdir rehberim Ben sadece bunu bilir bunu söylerim Güvenmek mi bin bir kez tövbe Hadi canım sende elim dilim gönlümde sobe… AZAP...(Kadri Atmaca) 01.07.2024 |