Efkarım
Efkarım alır başını gider bu aralar
Yüreğime yanaşır burkula burkula yaralar Ayaklanasım var zerrece hevesim Can yanışım yanaşmıyor aklım gidik Çivi çakılmış sanki geçmiyor vakit Soluğum kesilir çaresiz çabam bitik gözlerimde yılların uykusu birikmiş Bir hüzün yağmuru yağar Ne ilk bahar nede son bahar Kanayan yaralara su basar Su birikintilerine hüzün bulaşır Yanına oturasım var yaraların Ufacık çakıl taşlarını Alıp tüm gücümle içine atasım var. |