Hüznün Deli RüzgârıBu dünyada iki körü tanıdım, Biri beni göremeyen sen idin. Bu dünyada iki körü tanıdım, Başkasını göremeyen ben idim. Hiç kimseyi anmamıştım bu kadar, Hiç bir göze kanmamıştım bu kadar; Hiç bir yüze yanmamıştım bu kadar, Alev alıp tutuşan bir ten idim. Umutsuz can saçlarını yolmuştu, Kalbindeki menekşeler solmuştu; Garip gönlü perperişan olmuştu, Kırık kolu gizleyen bir yen idim. Yollarını gözleyerek yaşlandım, Hüznün deli rüzgârıyla haşlandım, Dostlarımdan laf işitip taşlandım, Sürülmemiş toprak idim, gen idim. Boynu bükük bahtı kara olsam da, Yağacak bir bulut gibi dolsam da, Ardındayken günden güne solsam da, Bu hayatta mutluluktan men idim. Alptekin Yazar |
Tebrik ediyorum ve yürekten kutluyorum sizi. Selam ve saygılarımla esen kalın.