Yarım kalmış öykünün umutsuz kahramanı
Yarım kalmış öykünün umutsuz kahramanı
Ömrünü rendeleyip attın bir çift kumruya Maşuka meme yaptın göğsündeki yaranı Emzirirken her günün döndü birer yumruya Sanma ki her yüz mutlu, başka bir yüze gülen Fokur fokur kaynayan sineye perdedir ten Hiç yokmu sanıyorsun yaşarken bile ölen Üç damla gözyaşıdır yürekte olup biten Her sevilen rahminde bir sevilen yaşatır Sen onu o başkayı, bütün öyküler yarım Aşk ışıktır aşk nurdur, her varlığı kuşatır Zavallı keşkelerin ardında ben de varım Yarım kalmış öykünün umutsuz kahramanı Seni nasıl anlasın gönülsüz kalp taşıyan Yüreğine kibrit çak ateşe ver harmanı Onsuz hayat ateşse bırak yansın aşıyan |
Yaralı kalbinin kanayan öznesi
Zamana mühürledin bir çift güvercinle,
Göğsündeki sızıyı sevgiliye sunarak,
Her günü bir yumruya çevirdin titreyerek.
Sanma ki her gülüşün ardında sevinç var,
Derinlerde fokurdayan bir deniz saklar,
Kimi ölümsüz sayar, kimi de ölümlüdür,
Üç damla yaşla başlar, biterken de sızlar.
Her âşık rahminde yeni bir sevgi besler,
Sen onu, o bir başkasını; hikâyeler eksik,
Aşk nurla ışıklandırır, kuşatır evreni,
Keşkelerin ardından ben de bakar, çaresiz.
Yaralı kalbinin umutsuz öznesi,
Nasıl anlasın seni, sevgisiz yürek taşıyan,
Kibrit çak yüreğine, ateşe ver harmanı,
Onsuz hayat cehirse, bırak yansın köprün, dayan.
Yarım kalmış sevda hikâyesi, ümitsiz kahraman,
Sen ki öyküyü tamamlayacak son yazarsın,
Kalbini aç ateşe, kül olsun her bir an,
Aşkın alevinde erisin yüreğin, uslanmazsan.