Issız
Ne diyordu şair;
“yıkıldı yolunu bekleyen şehir . şimdi gelsen de bir, gelmesen de bir.” Her baktığımda nurlu yüzüne ay’ın Karanlıklar çöküyor, Hayalini gizlediğim gözlerime Bahardım döndüm hazana. Saçlarını çözmüş bulutlar Ağlar hazanda hasretin acısıyla . Ömrüm geçiyor beklediğim, gelmeyen trenlerle. Ömrüm geçiyor, savrulan yapraklar gibi. Son mevsim belki gelen, Bilinmez değil yüküm. Yüreğimde ilk gün ki gibi, sıcacık Sen bilmesende katar katar geçiyor, Beklediğim. Yolcusu olmadığın trenler. Issız şehirler içinden geçerek. Y.Metin SEVİNDİK |