Issız
Ne diyordu şair;
yıkıldı yolunu bekleyen şehir şimdi gelsen de bir gelmesen de bir. Ömrüm geçiyor, beklediğim gelmeyen trenlerle. Ömrüm geçiyor,savrulan yapraklar gibi Son mevsim belki gelen, Bilinmez değil yüküm Yüreğimde ilk gün ki gibi, sıcacık Sen bilmesende katar katar geçiyor Beklediğim gelmeyen trenler. Issız şehirler içinden geçerek. Y.Metin |