CAMA DÜŞEN YAĞMURgeceye ekliyorum geçmişi gelip geçen habersiz seneleri bir kenarım var bir canım bir bardak çayım camın ardında bir hayat akıyor herkesin canına yapışmış bir acele koşuyor yakalamaya çalışıyor zamanı belki zaman kavuşma zamanı belki bekleyenleri var sarılıp canlarına koyanları var belki bu acele ondan derken yağmur iniyor annemin bayrama silip okşadığı camlar akdan gelinlikler giymiş damlalar süzülüyor narince inceden sızım başlıyor o kadar naif ki ince bir saz düşüyor gönlüme o çalıyor ben yağmura eşlik ediyorum seninde gül yüzüne değecek senin de yüreğin kabaracak damla damla süzülecek belki bir bayram arifesi belki bir sela sesi seninde bacakların aceleyi adımlayacak belki kavuşma belki veda seninde yüreğinden geçecek narin bir yağmur damlası senin de... Sibel Karagöz #sibelkaragözşiirleri #sibel_karagoz |