Yavaş yavaş geçer zaman,
kafam duman
Ben neredeyim?
Ben kimim?
Ahvâlim suskun.

Yıkıldı o seni bekleyen şehir
Her yer siyaha büründü gidişinin ardından
Senden geriye kalan bir kaç parça anı,
Silik hafızam,
ve bomboş bir adam

Neyin var diyenlere inat
Hiçbir şeyim yok diyorum
İnanmıyorlar..
Oysa yalan söylemiyorum
Hiç birşeyim yok
Koskocaman bir hiç

Fakat bilmiyorlar güneşimi kaybettim
Heryer siyaha büründü gidişinin ardından
Açmaz oldu sardunyalar
Tükendi bütün umutlar
Bu şehrin sokakların da izin var
Senden geriye kalan onca yaşanmışlıklar
Yakama yapışık hesap sorar
Esen yelde kokun
hava da nefesin var

Koşun çocuklar.!
Bütün şehir üzerime geliyor
Boğuluyorum...
Kaçamıyorum enkazından,
hükmediyor acı
Üzerime soğuk yağmurlar yağıyor
Bir kaldırım köşesinde buluyorum hayal kırıklarımı
Her bir parçamla başım dertte
Fakat onca acıya rağmen sevgim direnişte
Yarına çıkarmıyım bilmiyorum bu gidişle?
Zaten heyecanım da yok bu hayatın içinde