YALNIZLIĞIM VE BEN
serçe yüreğim ve benim,
gönlümce bir gün olmadı ki, bekliyor muyum yok, o tren gelmez artık, adım gibi biliyorum, sıcak yüzünden, dışarı bile çıkamıyorum, evde dahi huzur bulamıyorum, bir kapana sıkılmış acı bir zehirim, kımıldadıkça içim içime sığmıyor, kendi kendimi zehirliyorum, kendimi yalnızca, kendi yalnızlığımı bitiriyorum, tıpkı günü güneşten; geceyi belki eceyi aydan çalıyorum, bakalım daha kaç bahar görecek, yalnızlığım ve ben… Sibel Karagöz #sibelkaragözşiirleri #sibel_karagoz |