KELİMELER ESKİYOR
hüzün defterini
açıp açıp okumaktan yoruldu gözlerim yoruldu özüm kor ateşler içinde çıra gibi yanmaktan küle döndü közüm yüzümse zül’ e dağa konuşlanan dumana şaşma ikide birde faka basma yüzme bilmiyorsan ummana asla yanaşma haddini bil hududu aşma bülbül gibi şakıyıp yaramı da deşme kelimeler eskiyor ne zaman kullan’ ı versem aklıma senden maada başka kimse gelmiyor şöyle dikleşip esnesem başımda rüzgâr gibi esen sen ayaklarımı yerden kesen sen hoşuna mı gider ki ? seni fütursuz beklesem |
Tükenmek bilmiyor ızdırabın,
Kanlı yaşlar dökülüyor gözlerden..
Yüreğine emeğine ellerine sağlık efendim esenlikler dilerim.