Sanrı ŞiirHuysuz ve tedirginim Bu halime sebepse kararsızlığım… Ömrümün askısına asıyorum Başlayıp da bitirmediğim bir şiiri daha… Konu değil Ne gidilecek yol, ne de atılacak adımlar… Uykusuz nice gecenin ardından Günü güneşin gülen yüzüyle karşılamak… Gömleğin mavisi, pantolonun kumaşı Titrek bir dokunuş arıyorum ruhuma… Takınsam da en doğal halimi Düello eden aklım ve hayallerimle başa çıkamıyorum Z kuşağının tavsiyesini elimin tersiyle itmişim Çıkınımda kişiliğimin külliyatıyla esintisindeyim bir rüzgârın… Tedirgin sızılı saniyeler, ürkek dakikalar Masal sanırdım yel değirmenleriyle savaşmayı… Hatırlamıyorum Geri dönüp kaçamak sözcüğüne kaç kez sığınmışlığımı… Daldığım bir anda Annemin sesi uyandırıyor içimde uyuyan sevgi kuşlarını… Haritasız bir madenciydim Aradığımı bulmak için; melekler yoldaşım olacaktı!... İstesem de istemesem de Gayri ihtiyarı bir diyardaydım artık… Çocuktum kimseye söyleyemezdim Masallardan ç’alıntı bir güzelliği aradığımı… Zil çalmış teneffüs vakti başlamıştı Başlamıştı ama ben tek ayak üstü kara tahtadaydım Belki de bulmuştum aradığım güzelliği Ama; başlamadan bitişin hüznü vardı gökyüzünde |
yazılan goygoy değil " şiir " olunca
aklına mukayyet ol ey insan,
yaşadığın, hissettiğin aynı duygular...
eyvallah ustam.