Sensizliği taşıyamıyorum
Bir şehirden daha
sensiz Ve sessizce geçiyorum Kalabalık çoğaldıkça Ben susuyorum Adımlarımla Kafamın içinden geçen onca Saçma sapan düşünceleri çiğniyorum Dünün o renkli mevsimlerini Şimdinin Siyah beyaz Günleri kapatıyor Yazın ortasında üşüyorum Heybemde neleri taşımıştım Şimdi Bir sensizliği taşıyamıyorum Yıkılan bu aşkın Moloz yığınlarının arasında Benden birşey kalmıyor Artık Bu bir veda Ve son şiir Dilimde birikmiş tüm kelimeleri azat ediyorum Yüreğimin duvarına Kalemimi asıyorum Varsın kelimelerim yeni şairlere ilham olsun Şiirlerim okunmasın Dilimde birikmiş tüm kelimeleri azat ediyorum Aşka kapıyı kapatıyorum Yalnızlığım bana yetiyor Artık başka dost aramıyorum |