SİBEL KARAGÖZ

VAKİT, KIRIKTA BİR NOKTA

hayat, ne garip,
oldum derken, daha başlamamışsın,
gezegenler gibi, zifiri karanlıkta,
bir nokta, kırık bir nokta,
yollar, duraklar istasyonlar,
ama hep bir kayıp,
insan, bir kayıp mı ?
doğuyorsun, sıfırdan,
tanıyor, öğreniyor,
dudaklar ayaklanıyor,
sesler yürüyor,
belki, adın yürüyor,
olmakla , oldum arasında
gelgitler yaşıyorsun,
sonra dalgalar, tokatlıyor,
kendine gel, der gibi,
sonsuz bir denizde kaybolan,
kum tanesi gibi,
kıyısı olmayan azgın sular,
yanardağın, için için kaynayan,
magmalarI,
zelzelesi bitmeyen, depremler,
insan, insan tam öldüm derken,
ölmez, ölmez,
hayat, ne garip,
sıfırdan farksız
ne var,
ne yok,
bir yol, uçsuz bucaksız,
ne başlarken,
ne biterken,
bilmez,
vakit , hangi vakit
gitmek mi ?
kalmak mı ?
bitmek mi ?
hayat, ne garip...
vakit, kırıkta bir nokta.
Sibel Karagöz
#sibelkaragözşiirleri
#sibel_karagoz
#yazıdükkanıkültürsanateğitimyazıları