ne güzeldi o günlerNE GÜZELDİ O GÜNLER Anam yama yapar sökük dikerdi Eskileri giye giye büyüdük Saç üstüne yağlı hamur dökerdi Yağlı hamur yiye yiye büyüdük Hoş olurdu bulgur ası çorbası Güz ayında buğday dolar torbası Babamın çıkmazdı sırtta urbası Kış geliyor diye diye büyüdük Köyümüz soğuktu dağımız karlı Sobamızda mese yanardı zorlu Karda kayar idik sırtımız terli Sivri dağdan kaya kaya büyüdük İnek sağar ipe buzag bağlardık Çocuk idik yorulunca ağlardık Acıkınca yufka ekmek yağlardık Tere yağı yaya yaya büyüdük İşimiz çok yükümüz pek ağırdı Bol olurdu manda koyun yoğurdu Şubatta kuzular ikiz doğardı Kuzuları saya saya büyüdük Toprak damın üstü karlı olurdu Babam tırmık ile kârı kürürdü Yorulunca bir nefeslik dururdu Dam üstünde buya buya büyüdük Soğuklarda esbab yurduk derede HİLALİ der giden günler nerede Birde kavak soyar idik orada Kavakları soya soya büyüdük Hamitli HİLALİ Rabia saylam TAŞDEMİR |
Eşmenin başında bal, kaymak demek
Elimizde eğri büğrü bir değnek
Koyun kuzu yaya yaya büyüdük...
Ah şairem, bizi o günlere götürdünüz.
Gözlerimde dolu dolu okudum.
Yokluk vardı ama yinede çok güzel günlerdi.
Yüreğinize sağlık. Gönül sesiniz hiç susmasın İnşâllâh.
Selâm ve muhabbetle.